Arratsalde normal bat Tilcaran. Hilabete batzuk bidaiatzea erabaki genuen, eta hemen gaude. Bidaia gure bizitza normala bihurtu da, ohituratu gara logela ezberdinetan lo egitera, zapatak motxilaren beheko poltsikoan gordetzen dira orain eta egunero hurrengo egunean zer eginen dugun pentsatzen dugu, horrelakoa da gure bizitza orain. Leku eta jende ezberdin pila bat ezagutzen ari gara, gehienak zoragarriak, argazki ederrak egiten ditugu, txanpon ezberdinak erabiltzen ditugu eta janari bereziak jaten ditugu. Eta guzti horrekin ere egun gehienak normalak dira, eta batzutan super pozik, beste batzutan aspertuta, edo momentu bajuak ditugu, edo paseotxoak ematen ditugu ; betikoak gara, bidaia egunerokotasuna bihurtuz. Gu oso pozik gaude erabaki honekin, eta disfrutatzen ari gara, eta etxekoa faltan botatzen, noski. Baina hauxe da, bizitzeko beste modu bat, besterik ez.
Una tarde normal en Ticara. Decidmos viajar unos meses, y aqui estamos. El viaje se ha convertido en nuestra vida normal, nos hemos acostumbrado a dormir cada dia en una habitacion, ahora los zapatos se guardan en el bolsillo de abajo de la mochila y cada dia pensamos que haremos el dia siguiente. Estamos conociendo gente y luegares nuevos, la mayoria incteibles, sacamos fotos chulas, comemos todo tipobde comidas y manejamos distintas monedas. Y con todo esto, nuestro dia a dia es normal, a veces estamos super contentas, otras nos aburrimos, nos sorprendemos, tenemos momentos bajos, salimos a pasear; somos las de siempre, haciendo del viaje nuestra rutina. A nosotras nos encanta, y lo disfrutamos, y echamos de menos lo de casa. Y es esto, otra forma de vivir la vida, nada mas.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina